Kazanmak kıymetli. Çok kaygım var. Türkiye’de beşerler nefes alamıyor, çocuklar nefes alamıyor. 1946’nın Türkiyesi. Yıllarca CHP zihniyeti diye İnönü’ye sövüldü. Sonuç itibariyle biz 1938’lerin, 1945’lerin Türkiyesindeyiz. Farklı kıymet setleri hayatımızda ve biz 100 sene öncesinin Türkiyesindeyiz. Bu seçim son seçim. Türkiye ölmez gitmez. 3 seçimi bu ucube sistemin taraftarı kazanmazsa gelecek seçimi biz parlamenter sistemi konuşarak yapamayız.
Biz biliyoruz ki Türkiye’de, giden kişinin, Cumhurbaşkanlarının işaret ettiği kimse seçilemedi. Seçimi kazanmaları Türkiye’nin hayrına değil. AK Partili vatandaşlarımıza sesleniyorum, bu ucube sistemin gitmesinin yolu Millet İttifakı’nın adayının kazanması. Şu birbirimize diş sıkma, masanın altından tekme atma halini bitirelim. Kazanmak zorundayız.
Türkiye’ye ziyanlı bir sistem bu. Hekimlere ‘defolun gidin’ deniliyor. Ben bir akademisyen olarak Başkanlık sistemine karşıydım. Bu sistemin arızalarını düzeltelim teklifim vardı. Lakin bu Başkanlık sistemi değil; ‘canım istedi, keyfime o denli geldi’ diyerek geçilmiş, hiçbir hazırlığı olmayan kararnamelerle yürütülen bir sistem. Ne hukuku hukuk, ne yargısı yargı. AK Parti’nin ilçe yahut vilayet lideri ile sıradan vatandaş alacak verecek üzerinden mahkemesi olsun, kendi de haklı olsun, o vatandaşın kazanacağına inanmaması bile bu sistemin değişmesi için kuraldır.
Bizim borcumuz yok; zira şayet borç vardıysa biz 31 Mart’da ödedik, hatta alacaklı hale döndük. Biz hiçbir belediyede, koskoca İstanbul Belediyesi’nde 2 genel müdür, 2 genel müdür yardımcısı haricinde bir şeyimiz yok. Şahsen bunu ben istedim. Ankara’da da sayın Mansur Yavaş’tan telefon açıp, bir kişinin genel müdürlüğüne dair talebim olmadı. O masada insanların, siyasi geleneklerin tabanların da gülümseyerek oturmalarını sağlayan, CHP’ye gece gidip 15 milletvekilini istedim. Fakat sayın Kılıçdaroğlu’na ölünceye kadar teşekkür edeceğim, bu öteki bir şey. Bu Türkiye’ye dahil, CHP’ye tırnak içinde yasakçı zihniyet diye yapılan propagandasını yıkan hal oldu.
21 milletvekili biz 4 milletvekili bu sistemden ötürü fazla aldık. Cumhur İttifakı 360 milletvekili çıkaramadı. Burada bir sorun yok, lakin teşekküre devam ediyoruz. Bu vefasızlık manasına gelmiyor. Bu kıymetli bir mihenk taşıdır. Bununla CHP’liler de, GÜZEL Partililer de gurur duymalıdır. Bir kısım insan var. CHP’de ve dışarıda. Vakit zaman parmak sallama hali var. Bu arkadaşlarımızı rencide ediyor. Arkadaşlarımız bazen ‘Ömer Seyfettin’in diyetine döndü bu iş, istemeseydin mi acaba’. Kemal Bey’i ayırıyorum, bu türlü bir keşmekeş var, o da arkadaşlarımızı incitiyor. Sayın Kılıçdaroğlu’nun söylediği kriterler kabulümüz. Bir de benim söylediğim ‘kazanacak aday’ durumu var.
6’lı Masa’nın tamamında çok önemli ekonomik takım var. Ümit Özlale uzman arkadaşımız. Hakikaten proje manyağı etti bizi. Bilge Hoca’yı biliyorsunuz, finans konusunda dünyanın en düzgünlerinden. Siyasetçi kimliği üzerinden gitmediği için gerçekten vatandaş onu sevdi, samimiyetini gördü. Kamu maliyesi konusunda Erhan Usta, Durmuş Beyefendi, Cihan Paçacı var. Öteki partilerde de var. Fakat önceliğimiz kazanmak. Gerisi laf-ı güzaf.
Babamın ailesi Cumhuriyet kurucusu sayıyor kendini. Babamın arkadaşı İnönü’nün arkadaşı. CHP’nin ulusal eğitim bakanı. Bildiğiniz kor paşacı yapı. 60 ihtilali olduktan sonra ortadan vakit geçti. Merhum İnönü devrildi. Babam koptu. Merhum annemin dayısı da Menderes’in İstanbul vilayet lideri. O taraf bizim daha muhafazakar, DP’li. Benim talihim iki tarafı öğrenmiş olmam. Sonra babam Türkeşçi oldu. Babam ortaokul mezunu devlet memuru. Köydeyiz, tütün yapılıyor. Akşam babam anlatırdı. Kaygısı ki, ‘Türkiye artık kalkınacak’. Merhum Türkeş, başbuğ müsteşar olunca genelgeleri net yazarmış. Askeriyede okuma yazma öğrenmiş memurlar çoğunlukta olunca, babam evvelden gelen yazıları anlamayan memurlar için bunu artı kıymet düşünmüş. Somut münasebetleri vardı, biz Türkeşçi olduk.
Abim sahiden ülkücü hareketin içinde. Babam partiye oy veren vatandaş oldu. Abim vilayet lideri olunca merhum başbuğumuz bizim konutta annemin yemeklerini yemişti. Öğretmeyi seven bir insandı. Annemin tarafı DP’li. Benim de birinci siyasete başladığım yer DYP oldu. Babam ölmüştü, görmedi, ne diyecekti bilmiyorum.
Siyasi olarak sağ kalmış tek bayanım ben. Lakin genel başkanlıkta yeniyim. Öğrenen bir yapıyız biz. Bir gün olağanüstü bir konuşma yaptığımı düşünerek kümeden çıktım. Dediler ki, ‘Sayın Cumhurbaşkanı, sayın Kılıçdaroğlu’nu şunu söyledi, sayın Kılıçdaroğlu şu yanıtı verdi ne diyorsunuz’ dediler. ‘Elinin körü diyorum’ diyecektim, diyemedim. ‘Bana ne kardeşim’ dedim. Sonra arkadaşlarıma ‘Bu bir yün yumağı’ dedim. Ben esnaf gezmeye gidiyorum. Orada bir dünya vardır. Endüstrici üretir, esnaf satar. İktisadın belkemiğidir. Çok önemli istihdam sağlar. Bir caddeyi gezin, 2 kişi çalıştıranlarla, 15 kişi çalıştıranlara kadar. Ben o dükkanlarda gezmeye başladım.
Ankapark diye bir park var, çarpışamayan otolar var orada. 76 milyar TL KKM’ya verildi. 24 milyar lira Telekom’dan alındı, Ankapark’ta 14 milyar TL. Topladığınız vakit 113 milyar lira yapıyor. Bunlar havaya gitti. 13 milyar dolarlık köprümüz var bizim. Osmangazi Köprüsü. Havaalanı var Kütahya’da, yolcu inmiyor düzgün. Vergilerin affını da koyun. Liyakata dikkat ederseniz, şeffaf olursanız, hakikaten içtenlikle, önemli formda yaparsanız bu işleri, her şey olur.
Sayın milletvekili bir yolsuzluk üzerinden konuştu. Kabahat duyurusunda bulunduk. Varsa bilgi doküman koysun gereğini yapalım. Artık ortaya çıkan; hukuksal sorun yok, kamuoyuna açık ihale. Ahlaki soruna katılıyorum. Bilgim olsaydı arkadaşımıza ‘yapma’ derdim. Yapmaması gerekiyor. Zira akıllarda optimist ayrımcılık kalması bile makûs. Yolsuzluk itibariyle bir tane bir şey yok orada. Özel dal üzerinden çalışabilirdi. Soru işareti yaratılabilecek ortamdan kaçınmak lazım. 27 yıldır siyaset yapıyorum. Eşimin küçük işletmesi var, bize bakıyor. Hiç kapatmadı. Ne eşimin, ne oğlumun, ne yeğenleriminin belediyelerle en küçük iş ve alışveriş, para bağı sözkonusu yoktur. Nepotizmden aile uzunluğu nefret ederiz. Olduğu gün ben politikayı bırakırım. Pekçok şey yaşadım ancak parayla hiç ilişkilendirilmedim ben. Ahlaki olarak yanlışsız bulmam.
Göçmen konusunda İçişleri Bakanlığı’na atandım. Müsteşar bana geldi. MİT, Jandarma, Emniyet, Dışişleri’nden üst seviye memurlar geldi. Bir brifing verildi bana sığınmacı üzerinden. Yıl 1996. Bu ne demek biliyor musunuz? Bu ülkenin hafızası. Yoksul ülkeler güçlü ülkelere, sorunlu olan ülkeler demokrasiyle yönetilen ülkelere göç edecekler. Türkiye de bunun geçiş güzergahıdır. Avrupa diyor ki, ‘Bu göçü sizde durduralım, siz de hendek olun’. ‘Sayın Bakanım bulunduğunuz hiçbir toplantıda bu tekliflere evet demeyeceksiniz’ dendi. Anasol-M hükümeti vaktinde, Dışişleri Bakanlığı Müsteşarı aradı beni. ‘Sayın bakanım AB Parlamentosu’nda toplantısı var, gitmeniz gerekiyor’ dedi. Göç için Türkiye’yi hendek yapmak için karar çıkacağını ve bunu engellemem istendi. Bu ülke beni oraya gönderdi. Yanıma tercüman koydu. O kararın geçmemesini sağlayacak bir durumda durdum. İşte hafıza bu.
2019’da sayın Erdoğan’a dedim ki ‘Gönder beni devlet ismine, Esat’la konuşayım şu insanları gönderelim’ dedim. Sonra sayın Özdağ’ın teklifiyle bir çalıştay yaptık biz. Sonuç evrakını ben okudum parti ismine. Ondan sonraki fasılda eski valimiz geldi, rapor hazırlamıştı. Şu anda bisim ulusal güvenlik siyasetleri Mehmet Tolga Atalın’dır. Ulusal Göç Doktrini ismi altında tezli proje ortaya koyduk. 2023’te iktidar olduk, 2026’da memleketlerine göndereceğimize gün gün, ay ay, yıl yıl program hazırladık. DEVA Partisi, Gelecek Partisi, CHP’nin de çalışması var. Zati DP’nin genel lider yardımcısı bu bahsin uzmanlarından birisidir. Saadet Partisi daha dikkatli bakıyor, onların da var. 6’lı Masa’nın göçe dair hazırlıkları var. Arkadaşlarımın emekleri açısından hakkı teslim etmek lazım en hazırlıklı rapor budur. Tolga Beyefendi bunu mümkün olduğu kadar televizyonlara çıkıp bunu anlatıyor. Yani 2023’de kazandık 2026’ya kadar bitmiş oluyor.