Bruno Nardini, Michelangelo: Bir Dâhinin Yaşamöyküsü’nde ünlü heykeltıraşı bu türlü tanımlıyor. 26 yaşında Davud heykelini yapan, 37 yaşında Sistina Şapeli’nin tavanını tek başına resmeden sanatçı, 1515’te Papa X. Leo tarafından San Lorenzo Bazilikası’nın cephesini tasarlamakla görevlendirilmişti.
Üç yıl sonra, hiçbir vakit tamamlanmayan bu çalışmada gerekli mermerlerin taşınması için Floransa ve Pietrasanta ortasında gidip geldiği devirde, Michelangelo, 18 Mart 1518 tarihli bir mektubun gerisine bir yiyecek listesi çıkarmış.
BİR DEHANIN SIRADAN BİR GÜNÜ
Bazıları bunun üç öğünlük bir yemek için alışveriş listesi olduğu ve okuma yazması olmayan hizmetçisi için resmedildiği görüşünde.
Hakikaten de o denli mi, yoksa yalnızca bir karalama mı, hiçbir vakit bilinmeyecek. Tekrar de bir dehanın sıradan bir ânına tanıklık etmek açısından kıymet biçilmez sayılabilir
RESSAMIN YEMEK LİSTESİ
İşte ünlü resaamın ünlü yemek listesi…
İki ekmek bir karaf şarap bir ringa balığı tortelli, bir salata dört ekmek bir karaf sağlam gövdeli şarap çeyrek karaf sek şarap bir tabak ıspanak dört hamsi tortelli altı ekmek iki rezene çorbası bir ringa balığı bir karaf sağlam gövdeli şarap…
Rönesans devrinin en ünlü ressamlarından Michelangelo
“KENDİ BÜYÜKLÜĞÜNÜ YAŞADI”
Kelamı, tekrar Nardini’nin sözleriyle, dehanın göreceliliğiyle noktalayalım:
“Tanımlanamaz olanı tanımlamak, kesin değil, deneme niteliğinde bir gayrettir. Zira kendi ölçümüzle ölçersek, Michelangelo nitekim de bir devdi, bir titandı, sıradışı birisiydi. Buna karşılık, onun ölçüsüyle ölçüldüğünde, sadece tutkulu bir hoşluk ve gerçeklik araştırmacısıydı, daima kendi büyüklüğünün hezimetini yaşayan birisiydi.”
Ergül Tosun
Kitap sayfası için irtibat: