7 Eylül 1953…
Şükrü Erbaş dünyaya geldi, Yeterli doğdun Şükrü Erbaş…
Yazdıkları ve söyledikleriyle çok sevilen şairlerden oldu.
Edebi hayatı boyunca medyadan uzak duran ve münzevi bir hayat sürdüren Şükrü Erbaş, yalnızca şiirleriyle ve yazdıklarıyla hatırlanmak istiyor. Kitap Ayracı sayfası olarak biz de usta şairi hatırlıyor ve tekrar yeterli yaşlar diliyoruz.
Şükrü Erbaş’ı bilinler bilir şiirlerini… Bilmeyenler için şairin hayatından kesitler sunduktan sonra şiirlerinden bir demet sunacağız.
Şükrü Erbaş, 7 Eylül 1953 tarihinde Yozgat’ta doğdu. Birinci ve ortaöğrenimini Yozgat’ta yaptı. Ankara’da Gazi Eğitim Enstitüsü Toplumsal Bilimler Kısmı’ndan mezun oldu. Toprak Mahsulleri Ofisi’nde memurluk, yöneticilik yaptı ve bu kurumdan emekli oldu. 1984 yılında Yarın mecmuası yazı heyetinde misyon yaptı.
Bol ödüllü şair
Usta şair Edebiyatçılar Derneği’nde yöneticilik yaptı. Şükrü Erbaş, birinci şiirini Varlık mecmuasında, 1978 yılında yayınladı. Seyahat isimli şiir kitabıyla, 1987 Ceyhun Atuf Kansu şiir mükafatına paha görüldü.
Ayrıca, Dicle Üstü Ay Bulanık şiir kitabıyla 1996 Orhon Murat Arıburnu şiir mükafatını, Üç Nokta Beş Harf şiir kitabıyla 2002 Ahmed Arif şiir mükafatını ve Gölge Masalı isimli şiir kitabı ile de 2005 Ömer Asım Aksoy şiir mükafatını kazandı.
“Bir Gün Vefattan Önce”
Şükrü Erbaş, şiir, edebiyat ve hayat üzerine denemeler yazdı. Denemelerini İnsanın Acısını İnsan Alır ve Bir Gün Vefattan Evvel isimli kitaplarında toplayan Şükrü Erbaş’ın, Gülün Sesi Gül Kokar isimli düzyazılarından oluşan bir kitabı da okurlarının beğenisine sundu.
Şairin şiirlerinden sizler için seçtiklerimiz…
Acı Bağlantı…
Sevgilim,
Bir ülke senin gövden kadar temiz olsaydı
Bir tek anne oğlunu devletten sormazdı…
Ömür Hanımla Güz Konuşmaları
“Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor yol tarz. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün şartları hazır. Nedenini bilmediğim bir acı akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı… ve yüzüm ömrümün atlası; düzlükleri bunaltı, yükseklikleri dehşet, uçurumları yıkıntılarımla dolu bir engebeler atlası. Yaşamak bir can kahrı mıdır Ömür hanım?”